Nie chcę być mężczyzną
(Ich möchte kein Mann sein) (Projektions-AG Union für Universum Film-AG, Niemcy, 1918)
Reż.: Ernst Lubitsch; scen.: Hanns Kräly, Ernst Lubitsch; obsada: Ossi Oswalda (Ossi), Curt Goetz (Dr. Kersten), Ferry Sikla (adwokat Brockmüller), Margarete Kupfer (guwernantka); DCP 4K, 45’ (transfer 18 do 24 kl./s.), cz.-b.; język tablic/napisów: DE/EN, PL; źródło: Friedrich Wilhelm Murnau Stiftung.
Ossi Oswalda pracowała jako modelka i tancerka w Berliner Theater, gdy została odkryta przez Hansa Kräly'ego. Ten z kolei przedstawił ją Ernstowi Lubitschowi, który zaangażował Oswaldę do swoich filmów i rozwinął jej talent komediowy, powierzając bardzo różnorodne role: uczennicy, księżnej, diwy czy dziewczyny z baletu. W 1919 roku Oswalda zagrała w „Lalce” („Die Puppe”) i „Ostrygowej księżniczce” („Die Austernprinzessin”), filmach, które przyniosły jej największą sławę. W 1921 roku aktorka, którą nazywano „niemiecką Mary Pickford", założyła własną firmę Ossi Oswalda-Film GmbH. Zarządzał nią mąż aktorki, baron Gustav von Koczian. W 1925 roku podpisała kontrakt z UFA i nadal pojawiała się w komediach, choć jej popularność zaczęła gwałtownie spadać. Na początku ery dźwiękowej jej kariera dobiegała końca. W latach 40. mieszkała z producentem Juliusem Aussenbergiem w Pradze, gdzie w 1943 roku wzięła jeszcze udział w produkcji filmu „Czternasty u stołu” („Čtrnáctý u stolu”) na podstawie własnego scenariusza. Zapomniana zmarła w Pradze w 1948 roku.
„Nie chcę być mężczyzną” był dla Ossi Oswaldy okazją do rozkosznego cross-dressingu. Aktorka gra w filmie klasyczną bohaterkę komedii z początku wieku, niepokorną młodą kobietę, która wymyka się surowej guwernantce, aby się zabawić. Kiedy jej ojciec wyjeżdża w podróż służbową, wyznacza dla córki nowego młodego opiekuna. Ossi ucieka z domu ubrana we frak i cylinder. W barze spotyka swojego opiekuna, który nie rozpoznaje jej i bierze za mężczyznę. Stają się najlepszymi przyjaciółmi, a następnego ranka budzą się obok siebie w łóżku. Dziewczyna wypowiada wówczas słowa z tytułu filmu: „Ich möchte kein Mann sein” (Nie chcę być mężczyzną). Ku zadowoleniu obojga, zmienia ubranie i zdradza swoją prawdziwą tożsamość.
DR i CP
Źródłem do digitalizacji filmu, przeprowadzonej przez Fundację Friedricha Wilhelma Murnaua, był pochodzący ze zbiorów niemieckiego Archiwum Federalnego duppozytyw, skopiowany w latach 80. z nieznanego źródła.
20 kwietnia | godz. 18.00 | Kino Iluzjon
muzyka na żywo: Jędrzej Łagodziński & Albert Karch