Kozera/Rybicki/Szpura
Mateusz Rybicki
Jest improwizatorem grającym na klarnecie, klarnecie basowym oraz saksofonie tenorowym. W muzyce posługuje się też głosem. Jako syn aktora Tadeusza Rybickiego wychowywał się w siedzibie Teatru Cinema w Michałowicach, gdzie zdobywał pierwsze doświadczenia związane ze sztuką. Obecnie mieszka i działa we Wrocławiu. Jego inspiracje to zarówno afroamerykański free jazz, europejska muzyka improwizowana, jak i muzyka współczesna, barokowa, minimalizm, muzyka etniczna i tradycyjna. Miał okazję współpracować́ z takimi artystami, jak: Axel Doerner, Tristan Honsinger, Antonio Borghini, Peter Brotzmann, Steve Noble, Adam Pultz Melbye, Harri Sjorstrom, Noid, Matija Schelander, Mark Tokar, Emilio Gordoa, Piotr Damasiewicz, Gerard Lebik, Mikołaj Trzaska, Wacław Zimpel, Paweł Szpura, Dominik Wania, Maciej Obara, Irad Mezliah.
Zbigniew Kozera
Mieszka we Wrocławiu, jest improwizatorem grającym na kontrabasie i guimbri. Jego inspiracje sięgają do afroamerykańskiego free jazzu, europejskiej muzyki improwizowanej, muzyki współczesnej i etnicznej. Współtworzy M.A.T.A, Power of the Horns, Imprographic, Melting Pot. Razem z Mateuszem Rybickim współtworzył Impro Travel Nights oraz trio Fleshmachine. Wspołpracuje m.in z Piotrem Damasiewiczem, Wojciechem Romanowskim, Kubą Sucharem, Dominikiem Strycharskim, Wacławem Zimplem, Marcinem Ciupidro, Pawłem Szpurą, Ksawerym Wojcinskim, Krzysztofem Szmańdą, Hubertem Zemlerem, Teatrem Cinema. Miał okazje grać z Hamidem Drakeem, Peterem Brotzmannem, Alexandrem von Schlippenbachem, Stevem Noble, Jasonem Adasiewiczem, Johnem Edwardsem, Toshinori Kondo.
Paweł Szpura
Nie ma wykształcenia muzycznego, ale w swojej karierze grał z takimi mistrzami, jak: Peter Brötzmann, Pheeroan AkLaff, Hamid Drake, Nicole Mitchell, Mari Răducanu czy Frank London. Styl grania Szpury zakorzeniony jest w muzyce lat 60. i 70. Jego rytmika wyłania się z rozmaitych, niekiedy bardzo odległych tradycji muzycznych: rocka, free jazzu, muzyki arabskiej, afrykańskiej, tureckiej, żydowskiej, rumuńskiej. Szpura jest muzykiem poszukującym. Angażuje się w nietypowe projekty, np. duet dwóch perkusistów z Hubertem Zemlerem. W 2012 roku Szpura wraz z grupą młodych polskich muzyków, zagrał w orkiestrze kameralnej Arche New Music Ensemble. Wziął też udział w nagraniu płyty Nicole MitchellArc of O, wydanej przez francuską wytwórnię Rouge Art. Z kolei z zespołem Cukunft i Hamidem Drake zagrał koncert podczas Krakowskiej Jesieni Jazzowej w 2013 roku. Zapisem tego spotkania jest album Seven Lines. Artysta wziął udział w koncercie uświetniającym dziesiątą rocznicę Festiwalu Filmowego Planete + DOC w 2013 roku.
- Laila (Laila) 165 min, Norwegia 1929
Muzyka na żywo: Günter A. Buchwald z zespołem Kozera/Rybicki/Szpura - Zmęczona śmierć (Der müde Tod) 105 min, Niemcy 1921
Muzyka na żywo: Günter A. Buchwald z zespołem Kozera/Rybicki/Szpura - Dom przy Trubnej (Dom na Trubnoj) 64 min, ZSRR 1928
Muzyka na żywo: Günter A. Buchwald z zespołem Kozera/Rybicki/Szpura