Strona Filmoteki Narodowej

KONFERENCJA

O konferencji

W dniach 20–22 kwietnia 2017 roku w ramach Święta Niemego Kina w Iluzjonie Filmoteki Narodowej, po raz pierwszy, odbędzie się międzynarodowa konferencja poświęcona zagadnieniom cyfrowej restauracji dźwięku i obrazu pt. „Central European Archives – Image and Sound Restoration Practices”. Organizatorami spotkania są Filmoteka Narodowa w Warszawie i Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina.

Sąsiedzka wymiana doświadczeń

Konferencja będzie prowadzona w języku angielskim. Prelegenci z Polski, Czech i Węgier opowiedzą o doświadczeniach i problemach związanych z szeroko pojętą restauracją cyfrową dźwięku i obrazu. W ramach konferencji odbędą się również dwa panele dyskusyjne, w których uczestniczyć będą eksperci w dziedzinie restauracji cyfrowej, archiwiści i artyści związani z filmem.

Cel spotkania

Filmoteka Narodowa zajmuje się ochroną dziedzictwa filmowego wszystkich epok, rekonstrukcją nagrań obrazu i dźwięku we wszystkich formatach, niezależnie od czasu powstania. Ta szeroko zakrojona misja sprawia, że zbliżająca się konferencja oferuje sesje i dyskusje mogące zainteresować zarówno archiwistów, dostawców usług postprodukcyjnych, jak i naukowców.

Rejestracja

Aby wziąć udział w wydarzeniach konferencji „Central European Archives - Image and Sound Restoration Practices” konieczna jest rejestracja pod adresem: conference.cea@gmail.com. W treści wiadomości należy określić liczbę zainteresowanych osób i wskazać dzień konferencji, którego dotyczy zgłoszenie. Udział w konferencji jest bezpłatny.

Komitet Konferencyjny

W skład Komitetu Konferencyjnego wchodzą:

Anna Sienkiewicz-Rogowska
Dyrektor Filmoteki Narodowej, Warszawa

Małgorzata Lewandowska
Dziekan Wydziału Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina, Warszawa

Miloslav Novák
Wydział Kinematografii Akademii Sztuk Pięknych w Pradze

Jakub Stadnik
Wydział Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina, Warszawa

Elżbieta Wysocka
Kierownik Zespołu Restauracji Taśmy Filmowej i Repozytorium Filmoteki Narodowej, Warszawa

Monika Supruniuk
Główna Konserwatorka Zbiorów Filmowych Filmoteki Narodowej, Warszawa

Katarzyna Mikstal – koordynatorka konferencji
Główna Specjalistka ds. Projektów Digitalizacyjnych Filmoteki Narodowej, Warszawa

Program

PROGRAM KONFERENCJI EN (PDF) (219 KB)

10.00–11.10 Otwarcie

Powitanie: Anna Sienkiewicz-Rogowska, Dyrektor Filmoteki Narodowej

„Halka”, dir.K. Meglicki, Poland, 1929 – challenges in the restoration of the sound

„Halka” – The history of sound production

Michał Pieńkowski, Filmograf, Filmoteka Narodowa, Warszawa

Digital restoration of soundtrack. „Halka” as a case study

Jakub Stadnik, Reżyser Dźwięku, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa

11.10–11.40

Przerwa na kawę

11.40–12.20

Dyskusja: Digital restoration of experience: archival sound

Moderator: Elżbieta Wysocka

Kierownik Zespołu Restauracji Taśmy Filmowej i Repozytorium, Warszawa

Jakub Stadnik

Reżyser Dźwięku, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa

Tomasz Dukszta

Realizator Dźwięku, Dyrektor Generalny oraz współzałożyciel Soundplace

Günter A. Buchwald

Dyrygent i kompozytor

12.20–13.30

Przerwa obiadowa

13.30–15.30

Preservation, digitization and restoration of image

Digitisation and restoration of first integral tripack color film Kodachrome original reversal historical records

Miloslav Novák, Reżyser i Montażysta, Akademia Sztuk Scenicznych w Pradze

The sound restoration of Károly Makk’s „Love” (1971) – a case study

Márton Moldován, Restaurator Cyfrowy, Węgierska Filmoteka Narodowa, Budapeszt

Digital restoration of Finlay colour negatives from Matson Photograph Collection at the Library of Congress

Jan Hubička, Założyciel Muzeum Fotografii Šechtla i Vosečeka w Taborze

Restoration and preservation of color photography

Petra Šemíková, Restauratorka, Akademia Sztuk Scenicznych w Pradze; Instytut Historii Sztuki, Akademia Nauk Republiki Czeskiej, Praga

15.30–16.00

Przerwa na kawę

16.00–16.40

Dyskusja: Preservation and restoration in Central European Archives

Moderator: Elżbieta Wysocka

Kierownik Zespołu Restauracji Taśmy Filmowej i Repozytorium, Warszawa

Monika Supruniuk,

Główna Konserwatorka Zbiorów Filmowych, Filmoteka Narodowa, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa

Márton Moldován ,

Restaurator Cyfrowy, Węgierska Filmoteka Narodowa, Budapeszt.

Miloslav Novák,

Reżyser i Montażysta, Akademia Sztuk Scenicznych w Pradze.

16.40–17.30

Przekąska

20.00

Święto Niemego Kina – Otwarcie festiwalu i projekcja

„Laila” reż. George Schnéevoigt, 165’ Norwegia 1929

Muzyka na żywo w wykonaniu Güntera A. Buchwalda

Wizyty w archiwach (oprowadzanie w języku angielskim)

Filmoteka Narodowa, ul. Chełmska 21

10.30-11.00

Wprowadzenie do wizyty

11.00-12.00

Oprowadzanie z Moniką Supruniuk, Główną Konserwatorką Zbiorów Filmowych w Filmotece Narodowej

12.00-13.30

Przerwa obiadowa

13.30-15.00

Narodowy Instytut Audiowizualny, ul. Wałbrzyska 3/5

Oprowadzanie z Łukaszem Janikiem

Kierownikiem Działu Digitalizacji Narodowego Instytutu Audiowizualnego

16.30

Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej, ul. Narbutta 50a

Projekcja

„Halka” reż. Konstanty Meglicki, 88' Polska 1929
Muzyka na żywo w wykonaniu Jerzego Rogiewicza z zespołem

13.30-15.30

Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej, ul.Narbutta 50a

Projekcja

„Zew Morza”, reż. Henryk Szaro, Polska 1927

16.00-16.45

Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej, ul.Narbutta 50a

„Skazane na zapomnienie. Polskie aktorki filmowe na emigracji”. Spotkanie z autorem Grzegorzem Rogowskim oraz Michałem Pieńkowskim, prowadzone przez Andrzeja Rossę (spotkanie w języku polskim).

Prelegenci

Reżyser dźwięku, wykładowca akademicki na Wydziale Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie obecnie przygotowuje pracę doktorską na temat restauracji dźwięku w filmie. Współpracuje z Filmoteką Narodową w obszarze digitalizacji i restauracji dźwięku. Od 2011 roku w ramach projektu „Nitrofilm” prowadzonego przez Filmotekę Narodową odrestaurował dźwięk w 15 polskich filmach przedwojennych. Współpracuje z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji jako ekspert w zakresie standaryzacji głośności dźwięku w mediach w oparciu o Rekomendację R128 EBU. Pracuje także jako reżyser dźwięku przy postprodukcji, specjalizuje się również w projektowaniu, integrowaniu i konfigurowaniu cyfrowych sieci fonicznych oraz konsolet dla radia i telewizji.

Jest kierownikiem Zespołu Restauracji Taśmy Filmowej i Repozytorium Cyfrowego w Filmotece Narodowej. Prowadziła wiele projektów z zakresu archiwistyki cyfrowej oraz digitalizacji i rekonstrukcji filmów. Z wykształcenia konserwator dzieł sztuki, jej praca magisterska (2006) dotyczyła ochrony i restauracji sztuki wideo. Po związaniu ścieżki zawodowej z Filmoteką Narodową, w Katedrze Intermediów na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie obroniła doktorat w dziedzinie teorii i praktyki konserwatorskiej wobec filmu, wideo, performance i net artu. Laureatka konkursu Narodowego Centrum Kultury na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze wydanej nakładem NCK w 2013 pt. „Wirtualne ciało sztuki. Ochrona i udostępnianie dzieł audiowizualnych”.

Od 8 lat pracuje w Filmotece Narodowej w Warszawie, gdzie zajmuje się badaniem i dokumentowaniem przedwojennego zbioru filmowego oraz uczestniczy w projekcie „Nitrofilm” (konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych). Prowadzi liczne wykłady, spotkania i prelekcje dotyczące historii kina. Naukowo zajmuje się historią polskiej fonografii, bierze udział w licznych projektach badawczych prowadzonych przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich oraz Towarzystwo Ochrony Historycznych Nośników Dźwięku (Gesellschaft für Historische Tonträger).

Ukończył Akademię Filmową Miroslava Ondříčka w Písku, a następnie kontynuował studia filmowe na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Karola w Pradze. W roku 2008 otrzymał dyplom magistra produkcji filmów dokumentalnych na Wydziale Filmu i Telewizji Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze po ukończeniu studiów na Wydziale Montażu w 2002 roku. Jego filmy były dystrybuowane w kinach i nagradzane na międzynarodowych festiwalach filmowych, m.in. w Jihlavie („Zlopovestné díte” jako najlepszy czeski film Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych), Guangzhou (Grand Prix Festiwalu Filmów Dokumentalnych za czesko-włoski film pełnometrażowy „Mír s tuleni”) i Ołomuńcu ( „Descartes' Mistake” jako najlepszy czeski film tamtejszej Akademii Filmowej).

Od 2010 roku pasjonuje się restauracją i digitalizacją filmów, w tym też kierunku kształcił się za granicą, studiując restaurację filmową w Szkole Letniej FIAF-u w L'Immagine Ritrovata w Bolonii i Institut National de l’Audiovisuel w Paryżu. Od 2011 roku wykłada technologie audiowizualne, restaurację i produkcję filmów na Wydziale Filozofii i Nauki Uniwersytetu Śląskiego w Opawie oraz na Wydziale Filmu i Telewizji Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze, gdzie obronił pracę doktorską.

Urodzony w 1982 roku. Pracuje jako restaurator cyfrowy. Stał się profesjonalistą w takich dziedzinach, jak skanowanie, klasyfikacja kolorów, restauracja dźwięku i obrazu. Od 2012 roku pracuje w Węgierskiej Filmotece Narodowej. Nadzorował pełną cyfrową restaurację takich filmów, jak „Desperaci” (1965) Miklósa Jancsó i „Miłość” (1971) Károly Makka – oba wyświetlane w ramach Cannes Classics. Zakres jego pracy jako restauratora jest szeroki: od fikcyjnych filmów dokumentalnych z lat 30. („Hortobágy” Georga Hölleringa, 1936), przez lata 50. oraz lata 60. XX w. („Current” Istvána Gaála, 1963) aż do animacji z lat 80. („The Fly” Ferenca Rófusza, 1980). Obecnie pracuje nad „The Gemstones of Hungarian Animation vol. 2: lata 70” i nadzoruje pełną restaurację takich tytułów, jak „Karuzela miłości” (1955) Zoltána Fábriego i „Gdzieś w Europie” (1947) Gézy Radványiego.

Naukowiec w Instytucie Informatyki Wydziału Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Karola, programista w SUSE Č.R, s.r.o, współzałożyciel i dyrektor małego prywatnego Muzeum Fotografii Šechta i Vosečka w Taborze. Jego prapradziadek, Ignác Šechtl, był fotografem we wczesnym okresie jej powstawania. Ignác rozpoczął swoją działalność w 1865 roku, a w roku 1896 uzyskał pierwszą w Czechach licencję na ożywione fotografie. Tradycje fotograficzne przetrwały w rodzinie przez trzy pokolenia, w wyniku czego powstało archiwum fotograficzne składające się z ponad stu tysięcy zdjęć zrobionych różnymi technikami. W 2004 roku powstało Muzeum Fotografii Šechta i Vosečka, którego celem była digitalizacja całego archiwum. Do tej pory ponad 33000 zdjęć zostało zeskanowanych i udostępnionych, w jakości podglądowej, w trybie online. Jan Hubička interesuje się zagadnieniami związanymi z jakością digitalizacji oraz prezentacją oryginałów fotograficznych, w szczególności wczesnych fotografii kolorowych. W tym temacie współorganizował kilka warsztatów.

Obecnie odbywa studia magisterskie na kierunku restauracja fotografii na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Absolwentka z tytułem licencjata na kierunku technologii restauracji pomników Wyższej Szkoły Chemii i Technologii w Pradze. Ostatnim etapem jej pracy licencjackiej było odtworzenie procesu tworzenia dagerotypów w warunkach laboratoryjnych. Obecnie pracuje w pracowni restauratorskiej na Wydziale Historii Sztuki Czeskiej Akademii Nauk w Pradze, gdzie jest konserwatorem prywatnej kolekcji fotograficznej słynnego czeskiego rzeźbiarza Stanislava Suchardy.

Tematy wystąpień

PLIK DO POBRANIA W WERSJI ANGIELSKIEJ (PDF) (203 KB)

Kiedy i gdzie

20–22 kwietnia 2017