LEW MOGOŁÓW

LEW MOGOŁÓW

Lew Mogołów

(Le lion des Mogols) (Films Albatros, Francja, 1924)
reż.: Jean Epstein; scen.: Jean Epstein, Iwan Mozżuchin; zdj.: Fédote Bourgasoff, Joseph-Louis Mundwiller
obsada: Iwan Mozżuchin (książę Roundghito-Sing), Nathalie Lissenko (Anna), Camille Bardou (Morel), Alexiane (Zemgali), François Zellas (Kalavas), François Viguier (Grand Khan)

  35 mm, 20 fps, 106’; tinta; plansze: FR, napisy: PL, EN;  restauracja 2008; źródło: La Cinémathèque française

W królestwie Mogołów rządzi okrutny Grand Khan. Obawiając się przejęcia władzy przez księcia Roundghito-Singa, nakazuje zamknięcie w wieży jego ukochanej Zemgali. Roundghito-Sing bezskutecznie próbuje ją uwolnić, zostaje więc zmuszony do ucieczki z kraju, aby uniknąć pewnej śmierci. Na liniowcu płynącym do Francji spotyka ekipę filmową i zakochuje się w aktorce Annie, która namawia go, by zagrał z nią w filmie. Wszystkiemu przygląda się kochanek Anny.

W założonej przez rosyjskich emigrantów wytwórni Films Albatros, w której powstał Lew Mogołów, inicjatorem wielu projektów był jej współwłaściciel, aktor o statusie gwiazdy – Iwan Mozżuchin. Często sam wymyślał historie, czyniąc siebie główną postacią filmu. Tak też było i w tym przypadku – Lew… to w dużej mierze jego dzieło; stąd wizja orientalizmu utrzymana w rosyjskiej estetyce. W niektórych zaś scenach Mozżuchin zdaje się nawet wymykać kontroli reżysera. Jean Epstein został wzięty pod skrzydła Albatrosa i dołączył do ekipy Lwa Mogołów po tym, jak rozstał się z Pathé Consortium Cinéma. Dość długo szukał nowych projektów, dlatego przystał na warunki nowej wytwórni, godząc się nawet na utratę reżyserskiej niezależności.

Dzieło, niezwykle widowiskowe, miało ukazać rozmach produkcji i zaangażowanie wielu osób w przygotowanie scenografii i kostiumów. Nadal ujmuje jego strona wizualna, mimo że w znacznej mierze został zrealizowany w niewielkich studiach w Montreuil. Ten autotematyczny obraz o rwanej i onirycznej narracji – różniący się estetycznie od późniejszych dzieł Epsteina – to podróż na wielu poziomach: podróż głównego bohatera do Paryża, ale też podróż samego reżysera przez gatunki i techniki filmowe, z częstymi zmianami nastroju, sposobu prowadzenia kamery i montażu (najbardziej zaskakującego w scenie tańca i pościgu ulicami miasta). (KB)

  Restauracja fotochemiczna filmu została wykonana w 2009 roku w laboratorium filmowym ANIM w Cinemateca Portuguesa przy wsparciu Franco–American Cultural Fund. W procesie restauracji użyto oryginalnego negatywu na podłożu nitro z Kolekcji Desmeta, nabytego w 1958 roku przez Cinematheque francaise, oraz tintowanej kopii 9,5 mm odnalezionej w Chile w 2008 roku.

  wprowadzenie do filmu: Michał Pieńkowski
sekcja: KIERUNEK: FRANCJA

  muzyka: Poly Chain

  WTOREK | 26 PAŹDZIERNIKA | 19:00 | SALA STOLICA



  • LEW MOGOŁÓW, źródło: La Cinémathèque française

  • LEW MOGOŁÓW, źródło: La Cinémathèque française

  • LEW MOGOŁÓW, źródło: La Cinémathèque française

  • LEW MOGOŁÓW, źródło: La Cinémathèque française

  • LEW MOGOŁÓW, źródło: La Cinémathèque française